دانشگاه صنعتی اصفهان
دانشکده کشاورزی
پایاننامه کارشناسی ارشد اصلاح نباتات
عنوان:
تأثیر خویش آمیزی و زمان برداشت بر میزان متابولیت های ثانویه رازیانه و بررسی تنوع ژنتیکی توده های آزاد گرده افشان و خودگرده افشان با بهره گرفتن از نشانگرهای مورفولوژیک، آناتومیک و مولکولی
اساتید راهنما:
دکتر مهدی رحیمملک
دکتر محمدحسین اهتمام
(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)
تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چکیده:
گیاهان دارویی در ایران جزء ذخایر ژنتیکی ارزشمند محسوب میشوند. از جمله این گیاهان، گیاه دارویی رازیانه با نام علمی (.Mill Foeniculum vulgare) از خانواده چتریان (Apiaceae)، چند ساله و از قدیمیترین گیاهان دارویی و ادویهای میباشدکه در مناطق مختلف کشور کشت میشود. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تأثیر خویشآمیزی و زمان برداشت روی میزان متابولیتهای ثانویه و بررسی تنوع ژنتیکی بین لاینهای خودگرده افشان و دگرگرده افشان جمعیت رازیانههای ایرانی و خارجی با بهره گرفتن از نشانگرهای مولکولی، مورفولوژیک و آناتومیک بوده است. علاوه بر اهداف ذکر شده، ترکیبات اصلی اسانس بذر هم به وسیله طیف سنجی کرماتوگرافی گازی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. این مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سالهای ۹۳-۱۳۹۱ اجرا شد. در این مطالعه ۱۵ ترکیب نشانگری ISSR در تودههای دگرگرده افشان در مجموع، ۲۴۸ نوار چند شکل تولید نمودند که ۳۲/۸۸ درصد آنها چند شکل بودند و PIC در حدود ۴۳/۰ حاصل شد در حالیکه در تودههای خودگرده افشان در مجموع ۲۱۷ نوار چند شکل تولید نمودند که ۳۲/۸۲ درصد آنها چند شکل بودند و PIC در حدود ۴۲/۰ حاصل شد. داده های حاصل از تجزیه و تحلیل نرم افزارهای مولکولی با نشانگر ISSR، ۲۳ توده دگرگرده افشان رازیانه را بر اساس مناطق جغرافیایی و اقلیم منطقه به پنج گروه و ۲۳ توده خودگرده افشان را به چهار گروه تقسیم کردند. تجزیه به مؤلفههای اصلی تعدیل شده (PCoA) در هر دو حالت خودگرده افشانی و دگرگرده افشانی نیز در اکثر موارد نتایج تجزیه خوشهای را تایید نمود. نتایج حاصله از تجزیه واریانس داده های مطالعات تشریحی بافتهای اندامهای رویشی (ساقه ودمبرگ) و زایشی (بذر) بیانگر وجود تنوع زیادی بین تودههای دگرگرده افشان و خودگرده افشان از نظر اکثر صفات مورد مطالعه بود. خویشآمیزی سبب افزایش میانگین صفات فاصله غلافهای آوندی کوچک تا اپیدرم شکمی ساقه، نسبت طول به عرض بذر و تعداد کانال ترشحی در ساختار بذر و ساقه شد. توده انگلستان با ۴۶ و توده لهستان با ۶۶/۳۵ کانال ترشحی بیشترین میزان این صفت را به ترتیب در بین توده های دگرگرده افشان و خودگرده افشان نشان دادند. نتایج نشان داد که ضریب تغییرات ژنتیکی در تودههای دگرگرده افشان برای صفات تعداد انشعاب فرعی، نسبت قطر تاج پوش به ارتفاع، نسبت ارتفاع به تعداد انشعاب فرعی، وزن هزاردانه و تعداد بذر در چتر کمتر از تودههای خودگرده افشان برآورد شد. در حالیکه ضریب تغییرات فنوتیپی در تودههای خودگرده افشان برای صفات درصد سبز شدن، ارتفاع، تعداد انشعاب فرعی ، نسبت قطر تاج پوش به ارتفاع ، نسبت ارتفاع به تعداد انشعاب فرعی و تعداد بذر در چتر بیشتر از تودههای دگرگرده افشان برآورد شد. بیشترین مقدار وراثت پذیری عمومی در تودههای دگرگرده افشان مربوط به نسبت قطر تاج پوش به ارتفاع (۷۴/۹۹درصد) و بیشترین این مقدار در تودههای خودگرده افشان مربوط به وزن هزاردانه (۴۴/۹۹درصد) بود. نتایج نشان میدهد که خویشآمیزی سبب افزایش میانگین درصد اسانس، عملکرد عصاره، فنول تام، فلاونوئید تام و افزایش فعالیت آنتیاکسیدانی شده است. در تودههای دگرگردهافشان توده شیروان بیشترین مقدار فنول تام(۲۹/۷۶) میلیگرم تانیک اسید بر گرم ماده خشک، عملکرد عصاره(۳۳/۱۷درصد)، فلاونوئید تام(۴۹/۱۴) میلیگرم کوئرستین بر گرم ماده خشک و بیشترین فعالیت آنتیاکسیدانی (۲۹/۷۶) میکروگرم بر میلیلیتر حجم عصاره را نشان داد در حالیکه توده تبریز بیشترین عملکرد عصاره، فلاونوئید تام و فعالیت آنتی اکسیدانی را در تودههای خودگرده افشان داشت. ترکیب اصلی اسانس بذر رازیانه ترانسآنتول است که بیشترین مقدار آن در توده اصفهان (۳۸/۹۰ %) و کمترین آن در نمونه همدان (۰۷/۸۵ %) مشاهده شد. در تودههای دگرگرده افشان بیشترین و کمترین درصد اسانس به ترتیب به توده اصفهان (۴۲/۶ درصد) و تودههای اردبیل و بوشهر(۴/۲ درصد) اختصاص داشت. در حالیکه بیشترین و کمترین درصد اسانس در تودههای خودگرده افشان به ترتیب در تودههای همدان (۵۰/۶ درصد) و شیروان (۵/۳ درصد) مشاهده شد. مقایسه میانگین داده های تجزیه متابولیتهای ثانویه در مراحل مختلف رشد نشان داد که میزان فنول کل و فعالیت آنتیاکسیدانی در بذر و میوه بیشتر از گل، ساقه، برگ و دمبرگ بود. در حالیکه میزان فلاونوئید در بذر و برگ بیشتر از سایر بخشهای گیاه بود. به طوریکه بالاترین میزان فنول کل، میزان فلاونوئید و فعالیت آنتیاکسیدانی در بذر در مرحله اواخر رسیدگی بدست آمد.
فصل اول: مقدمه و بررسی منابع
۱-۱- کلیات
گیاهان از ابتدای تمدن بشر تاکنون کاربردهای متنوعی داشته اند، گروهی به عنوان ماده غذایی تأمین کننده نیازهای تغذیهای هستند، گروهی خاصیت دارویی داشته و آلام جسمی را تسکین میدهند. گروهی نیز به صورت چند منظوره مورد استفاده قرار میگیرند. گیاهان دارویی طی قرون متمادی تنها منبع قابل دسترس جهت درمان دردها و آلام بوده اند. در عصر حاضر با وجود پیشرفت و توسعه چشمگیر کاربرد داروهای سنتزی، هنوز گیاهان دارویی و اشکال دارویی حاصل از آنها در مقیاس وسیعی مورد استفاده قرار میگیرند، بطوریکه در برخی کشورها از اجزاء لاینفک سیستم دارودرمانی محسوب میشوند و بازار تجارت آنها نیز در مقایسه با سایر داروهای شیمیایی رونق افزونتری دارد[۱]. سازمان بهداشت جهانی[۱] بعنوان مرکز سیاستگزاری و نظارت جهانی در امر بهداشت، برای اولین بار در سال ۱۹۷۸ با صدور اعلامیه آلماآتا خاطر نشان نمود که هنوز بخش عمده ای ازجامعه بشری به داروهای گیاهی اعتقاد دارند و جهت تأمین سلامت عمومی خود از آنها استفاده می کنند [۱].
گیاهان دارویی در ایران جزء ذخایر ژنتیکی ارزشمندی محسوب میشوند. امروزه بسیاری از تحقیقات علوم گیاهی به جنبه های مختلف کاربردی این گیاهان معطوف شده است. از این رو محققان کشورهای مختلف تحقیقات ارزشمندی را روی گیاهان دارویی به انجام رساندهاند. متأسفانه با توسعه شهرها و عدم توجه به منابع طبیعی این ذخایر ژنتیکی با ارزش روز به روز در معرض خطر انقراض قرار گرفتهاند. در کشور ایران اکثر تحقیقات بر روی شناسایی و استخراج اسانس این گیاهان اختصاص داشته و مطالعه محدودی روی آناتومی، خود ناسازگاری و فعالیت آنتی اکسیدانی آنها صورت گرفته است. اصلاحگران میتوانند از طریق مطالعه ژنوم این گیاهان، پیشرفتهای چشمگیری در بهبود و افزایش کمی و کیفی این محصولات حاصل کنند [۲۷].
نظر به اینکه مطالعات اندکی در گیاه رازیانه در زمینه اصلاح و بهنژادی در ایران و جهان گزارش شده است و اغلب مطالعات در زمینه ترکیبات سیتوژنتیکی، بررسی تنوع ژنتیکی و مطالعات مربوط به اسانس گیاه رازیانه انجام شده است. با توجه به اینکه تاکنون مطالعهای در رابطه با بررسی آثار خویشآمیزی در تودههای مختلف رازیانه، تنوع صفات آناتومیک و فیتوشیمیایی و تاثیر مراحل فنولوژیک بر میزان فعالیت آنتیاکسیدانی انجام نشده است و هیچگونه اطلاعاتی مبنی بر بررسی تنوع ژنتیکی بین لاینهای خودگرده افشان و آزاد گرده افشان در رازیانه با بهره گرفتن از نشانگر مولکولی وجود ندارد از این رو در تحقیق حاضر تلاش گردید تا آثار خویشآمیزی و زمان برداشت را روی میزان متابولیتهای ثانویه تعیین گردیده و همچنین تنوع ژنتیکی بین تودههای خودگرده افشان و آزاد گرده افشان جمعیت رازیانههای ایرانی و خارجی با بهره گرفتن از نشانگرهای مولکولی، مورفولوژیک و آناتومیک مورد بررسی قرار گیرد.
۲-۱- مقدمه
برپا شدن نهضت جهانی «موج سبز» و بازگشت انسان به طبیعت و اعلام ممنوعیت سازمان بهداشت جهانی مبنی بر استفاده از رنگها و اسانسهای مصنوعی و عوارض جانبی داروهای شیمیایی در سالهای اخیر، سبب رونق کشت و کار گیاهان دارویی شده است. گیاهان دارویی دارای اهمیت اقتصادی فراوان بوده و به عنوان محصولات سودآور تجاری شناخت شده اند [۱۴].
سرزمین ایران از نظر تنوع گیاهی، به خصوص از منظر گیاهان دارویی، جایگاه منحصر به فردی در جغرافیای گیاهی جهان دارد. بر اساس نظر گیاهشناسان و پژوهشگران علوم مرتبط منابع طبیعی، تعداد گونههای گیاهی ایران حدود ۸۰۰۰ گونه است و تحقیقات دانشپژوهان کشور نشان داده است که از این تعداد بیش از ۲۵۰۰ گونه دارای خواص دارویی، عطری، ادویهای، آرایشی و بهداشتی، رنگ دهنده، طعم دهنده، مکمل غذایی، کنترل کننده حشرات و علف هرز و سایر موارد هستند. بهعلاوه، از تعداد کل گونههای شناخته شده، نزدیک ۱۷۳۰ گونه به عنوان گیاهان بومی ایران (اندمیک) میباشند که تنها در سرزمین ایران رویش کرده و به عنوان یک ظرفیت انحصاری در کشور محسوب میشوند [۶،۲۱،۲۲].
با توجه به این که از نیمه دوم قرن گذشته در بیشتر کشورهای جهان تحقیقات فارماکودینامیک[۱] وسیع روی گیاهان دارویی انجام گرفته و در ادامه داروهای گیاهی فراوانی تهیه و به بازار عرضه گردیده است، مطالعه روی مواد مؤثره گیاهان دارویی فلور غنی ایران حائز اهمیت است [۴].
رازیانه یا بادیان سبز گیاهی از خانواده چتریان (Apiaceae) با نام علمی (.Mill Foeniculum vulgare)، دیپلوئید، علفی، پایا، دو یا چند ساله، روز بلند، معطر، به ارتفاع یک تا دو متر که دارای برگهایی با بریدگیهای زیاد است [۴]. تعداد کروموزومهای پایه در این گیاه ۲۲=x2=n2 میباشد [۳۵]. ریشهها در رازیانه، غدهای، دوکی شکل، مستقیم و به رنگ سفید مات است. ساقهها استوانهای قائم، سبز روشن، منشعب و به ارتفاع ۱۵۰ تا ۲۰۰ سانتیمتر است. برگها به رنگ سبز تیره، متناوب، ظریف و دارای بریدگیهای کم و بیش عمیق هستند. گلهای کوچک و زرد رنگ گیاه در انتهای ساقههای اصلی و فرعی و به صورت مجتمع در چتر مرکب قرار میگیرد. میوهها دو فندوقه به طول ۱۰-۶ و عرض ۳-۲ میلیمتر، دوکی شکل با دو انتهای باریک به رنگ سبز یا قهوهای روشن میباشد. چترها حاوی ۲۵-۱۸ گل نامساوی به طول ۴۰-۱۰میلیمتر و دم گلها ۷-۱ میلیمتر طول دارد. [۴، ۴۴،۵۴]. این گیاه در مناطق زیادی از اروپا، مدیترانه و آسیا میروید و از گیاهان بومی این مناطق به شمار میآید [۹،۱۹، ۲۲]. ظاهر کلی گیاه رازیانه مخصوصاً برگهای آن بی شباهت به شوید و زیره نیست ولی بوی مطبوع، معطر، ساقه مرتفع و ریشه ضخیم گیاه رازیانه به سهولت آن را از شوید و زیره متمایز میسازد. گلهای آن زرد رنگ و مجتمع به صورت چتر مرکب است. همه قسمتهای گیاه معطر بوده و قسمتهای مورد استفاده آن ریشه، برگ و بذر آن است ولی معمولاً کلیه قسمتها مورد استفاده قرار میگیرد. میوه رازیانه علاوه بر داشتن ۱۰ تا ۱۲ درصد ماده روغنی، کمی هم ماده قندی موسیلاژ و اسانس داشته و دارای اِترهای فنولی است که عامل اصلی خاصیت دارویی آن محسوب میشود. میوهها یا همان دانهی رازیانه حاوی دو تا شش درصد اسانس بوده و مهمترین ترکیبات آن شامل ترانسآنتول[۲]، لیمونن[۳]، و فنچون[۴] میباشد که بر حسب مرحله نمونهبرداری و شرایط محیطی و اقلیمی موجود در هر اقلیم و منطقهای متفاوت است [۸]. اسانس رازیانه حاوی آنتول، استراگول، متیل اوژنول، فلاندرن، آلفاپینن، فنچون و … میباشد. [۴۳،۵۸، ۸۲].
۳-۱- انتشار جغرافیایی و اهمیت اقتصادی رازیانه
رازیانه بومی جنوب غربی آسیا، جنوب اروپا و منطقه مدیترانه میباشد و در فرانسه، اسپانیا، پرتغال و شمال آفریقا و ایران به حالت خودرو رشد می کند. در حال حاضر این گیاه در نواحی وسیعی از رومانی، روسیه، فرانسه، ایتالیا، هند، آمریکا و آرژانتین و بسیاری از کشورهای آفریقایی کشت میگردد [۳۴،۳۷،۱۵۶]. همچنین کشورهای ترکیه، چین، سوریه، ایران، ویتنام، افغانستان، لبنان و قبرس از عمده کشورهای تولید کننده این محصول هستند [۲۳]. رازیانه در سراسر ایران کشت میشود و در بسیاری از مناطق به صورت وحشی میروید[۳۹].
۴-۱- گیاهشناسی رازیانه
۱-۴-۱- معرفی تیره چتریان
تیره جعفری (چتریان) دارای ۱۵۰ جنس و ۱۵۰۰ گونه است. وجه تسمیه این خانواده از کلمه Umbrella به معنی چتر و Peare به معنی حمل کردن گرفته شده است [۴۵]. گیاهان این تیره اغلب در نیمکره شمالی انتشار دارند و در مناطق استوایی گرمسیری بسیار نادرند. برخی از جنسهای این تیره مانند هویج، پراکندگی وسیعی دارند و تقریباً در همه مناطق دنیا مشاهده میشوند. عرصه رویش اغلب جنسهای تیره جعفری مناطق مدیترانهای، ترکیه، ایران و ترکمنستان است و همین مناطق را خاستگاه این گیاهان میدانند [۴۵]. گیاهان این تیره گیاهانی علفی، پایا، یک ساله و دو ساله بوده که سطح خارجی ساقه آنها دارای خطوط طولی برجسته و فرورفتگیهای منظم طولی است. برگها متناوب و بدون گوشوارک ولی دارای نیام بسیار رشد یافته و گاهی به مراتب بزرگتر از پهنک هستند. گلآذین اغلب چتری منفرد و یا چتری مرکب، به ندرت خوشهای، خوشهای گرزن و یا گرزن و معمولاً به صورت چتر انتهایی است. گل منظم، ساده و همیشه دارای پنج کاسبرگ، پنج گلبرگ، پنج پرچم و دو برچه است. جام گل دارای گلآذین آزاد یا برهم و نافه گل دارای پرچمهایی متناوب است. میوه در ردهبندی و تقسیمات درونی تیره اهمیت دارد و متشکل از دو فندقه یا در واقع دو مریکارپ توأم است[۴۵، ۱۷۲].
۲-۴-۱- معرفی جنس رازیانه
این جنس با نام علمیSubsp. vulgare Foeniculum vulgare Mill. مترادف است با F.officinale و Anethum foeniculcim L. مترادف بوده و نامهای فارسی آن رازیانه، بادیان، بادیان سبز است. در عربی به آن رازیانج، شمر، بسباس، بارهلیا، برهلیا گفته میشود. در انگلیسی تحت نام Fennel، در آلمانی به نامهای Fenekel و Frauen و Fenchel و Anethdoux و Fenouli معروف است [۱۹،۳۷،۴۵]. این جنس در ایران یک گونه علفی چند ساله دارویی دارد که هم به صورت خودرو و هم به صورت زراعی مشاهده میشود [۴۵].
۳-۴-۱- معرفی گونه های رازیانه
رازیانه گیاهی است گلدار از راسته آپیالس (Apiales)، از تیره جعفری چتریان (Apiaceae) از سرده رازیانهها (Foeniculum)، دیپلوئید ۲۲=x2=n2، علفی، افراشته و چند ساله که از مهمترین و قدیمیترین گیاهان دارویی ایران است. رازیانه در ایران فقط یک گونه به نام Foeniculum vulgare دارد که هم به صورت زراعی و هم وحشی یافت میشود [۱۹،۴۵]. گونههای رازیانه به دو زیر گونه به شرح زیر تقسیم میشود[۴۴].
الف) Foeniculum vulgare Mill. Subsp. vulgare
گیاهان این گونه اغلب دو ساله، لبهای برگ معمولاً به طول بیش از ۱۰ میلیمتر و شل، چتر انتهایی پایینتر از چترهای پیرامون، تعداد شعاع چتر معمولاً ۲۵-۱۲ عدد و میوهها دارای مزه شیرین است. این زیر گونه را به طور گسترده جهت مصارف غذایی و دارویی کشت مینمایند.
ب) F.vulgare Mill. subsp. piperitum
گیاهان در این زیر گونه چند ساله، لبهای بزرگ به ندرت بیش از ۱۰ میلیمتر، سفت و نسبتاً گوشتی است. چتر انتهایی معمولاً پایینتر از چترهای پیرامون بوده، تعداد شعاعهای چتر معمولاً ۱۰-۴ عدد و میوهها دارای مزه تند هستند. این زیر گونه بر روی زمینهای صخرهای و خشک نواحی مدیترانهای میروید [۱۴۵].
[۱]– Pharmacodinamic
[۲]– Trans Anethole
[۳]– Limonene
[۴]– Fenchone
[۱]– WHO
تعداد صفحه : ۲۵۷
قیمت : ۱۴۷۰۰تومان
بلافاصله پس از پرداخت لینک دانلود فایل در اختیار شما قرار می گیرد
و در ضمن فایل خریداری شده به ایمیل شما ارسال می شود.
پشتیبانی سایت : * [email protected]
در صورتی که مشکلی با پرداخت آنلاین دارید می توانید مبلغ مورد نظر برای هر فایل را کارت به کارت کرده و فایل درخواستی و اطلاعات واریز را به ایمیل ما ارسال کنید تا فایل را از طریق ایمیل دریافت کنید.
[add_to_cart id=154164]